Izocyjaniany

Izocyjaniany to związki chemiczne, które reagują ze związkami na bazie alkoholi, tworząc polimery poliuretanowe. Produkty te definiuje liczba grup -NCO, które zawierają, a większość z nich jest w stanie ciekłym w temperaturze pokojowej. Izocyjaniany są bardzo reaktywne i mają niską masę cząsteczkową. Stosowane są w różnych branżach, od motoryzacyjnej po budowlaną, gdzie produkuje się poliuretany. Zazwyczaj do tworzenia pian poliuretanowych używa się dwóch typów izocyjanianów: polimerycznego MDI w twardych pianach poliuretanowych oraz monomerycznego MDI w pianach gąbkowych.

Polimeryczny MDI (PMDI)

Polimeryczny MDI, znany również jako oligomeryczny MDI, jest używany jako związek izocyjanianowy w twardych pianach poliuretanowych. Średnia funkcjonalność wynosi od 2,2 do 3,0. Notacja chemiczna jest następująca.

O aromatycznej strukturze i ciemnobrązowym kolorze, jest ciekłym izocyjanianem znanym jako polimetylenu polifenylizocyjanian (PMDI). Ma gęstość około 1,22 g/cm³ oraz lepkość w zakresie 200–800 cP. Zawartość grup -NCO wynosi od 30% do 31,5%. Około 90% PMDI jest używane do tworzenia struktury twardej pianki poliuretanowej.

Monomeryczny MDI

Monomeryczny MDI jest substancją stałą o białym lub jasnożółtym wyglądzie. Znany jest również jako 1,1′-Metylenobis(4-izocyjanatobenzen), 4,4′-Metylenodifenyldiizocyjanian oraz czysty MDI. Jego wzór chemiczny to C₁₅H₁₀N₂O₂. Temperatura topnienia wynosi 40°C, a temperatura wrzenia 314°C. Masa cząsteczkowa to 250,25 g/mol. Struktura chemiczna to w pełni 4,4 MDI. Jest głównym związkiem izocyjanianowym stosowanym w produkcji poliuretanu.

Modyfikowany MDI

Monomeryczny MDI jest cieczą o bezbarwnym lub jasnożółtym wyglądzie. Modyfikowany MDI ma gęstość około 1,20 (w 25°C) i lepkość w zakresie 200–800 cP. Zawartość grup -NCO wynosi 33,40%. Jest to główny związek izocyjanianowy stosowany w produkcji poliuretanu.